maandag 29 juli 2013

Mission accomplished!

Wie? Ik!
Wat? Een belofte volbrengen
Waar? In de Hogar, meer bepaald de keuken!
Voor wie? Kids en tia's

We hebben er een hele namiddag en avond aan gezeten, maar het is gelukt!

Over wat spreek ik? Laten we even teruggaan in de tijd! In de eerste week wintervakantie heb ik een spel een tegen allen gespeeld met de kids. De deal was: volbreng de 22 taken binnen het anderhalf uur en ik als tia doe iets voor jullie. Wat moest ik doen? Wafels bakken voor iedereen. Wat was het resultaat van het spel? Die kinderen slagen daar natuurlijk in met als gevolg dat ik mijn belofte moest nakomen!

Deze belofte hebben we dus gisteren waargemaakt. Volgens de afspraak moest ik ze maken, maar ik ging uit van de veronderstelling dat een team mij wel mocht helpen. Dus: samen met Priscilla, Franchesca en een beetje Veronica en Andrea hebben we de taak volbracht. Veel bloem, eieren, vanillesuiker, melk, boter en één superretro wafelbakijzer! Dat stond er in de aanslag!

Priscilla en Manzana (Andrea), zwoegende!       
Het proefgedeelte, hét toffe gedeelte aan koken!

In totaal zijn we 6 uur ermee bezig geweest (inclusief één Belgische cappucinopauze). Resultaat? 80 wafels, 80 blijde gezichtjes! So worth the time and effort!




zaterdag 27 juli 2013

One ticket to dreamland, please?!

Het is weekend, we hebben de week overleefd. Ik geef toe, deze twee weken waren vermoeiender dan de voorbije 5,5 maand dat ik hier zat. Elke dag activiteiten, elke dag verwachtingen die moeten voldaan zijn, elke dag volop energie laten uitstralen. We zijn moe, maar ook enorm voldaan van deze week. Verslag 2: let's get to it!

Maandag: hacer atrapasueños/dromenvangers maken

Voor de kleintjes waren er andere activiteiten voorzien (pomponnen maken en armbandjes); enkel de grote mochten een dromenvanger maken, mede omdat dit nogal complex was en ik dacht: eigenlijk mogen ze ook wel eens iets speciaals te doen hebben, want doorheen het jaar zijn de meeste activiteiten voor de kleinsten. Op een behoorlijk frustrerend moment na, zijn de drie activiteiten heel goed verlopen. Het was een heel gegoochel om mijn 2 handen en 2 ogen te verdelen over 15 verschillende kinderen die op sommige momenten allemaal tegelijk hulp nodig hadden, maar zelfs dat is mij gelukt.

Brian, met zijn mooie dromenvanger!

Vraag mij niet hoe, maar uiteindelijk had iedereen zijn dromenvanger klaar en ik was eerlijk gezegd heel trots op het resultaat! Kinderen/jongeren blijven mij verbazen van de dingen die ze kunnen doen, zoveel is zeker.

Dinsdag: Laddercompetitie
Elke animator weet dat dit ook een basisspel is in België, máár ik zit aan de andere kant van de wereld en hier is zoiets compleet nieuw. Resultaat? Je krijgt meer als 35 actieve kids naast u die niet eens het einde van de uitleg kunnen horen omdat ze te snel willen beginnen.


  Ze waren begonnen en de eerste minuten liep het héél goed. Tot ik ineens tot de conclusie kwam dat die kinderen ook heel vaak zouden afkomen met: ik heb gewonnen van die. Ik dacht dat ik zot werd, zoveel kinderen die tegelijk tegen mij aan het praten waren, echt zot... Aanschouw het grote nadeel van de enige animator te zijn hier... Maar Pamela schoot mij ter hulp en we hebben het alsnog met succes gehaald.


Ik heb vorige week al een keer vermeld bij het spel één tegen allen dat ik zelfs de oudsten actief kreeg. Daarvan hebben we te dinsdag de sequel gezien! Wie won? Noé, één van de oudste jongens in huisje Alborada.


Ik vond het subliem dat de kinderen bij zo een simpel spel zo actief wilden meedoen. Ze vonden het geweldig en dat was te merken! I loved it!

Woensdag: Cine!
Niet zomaar een film opzetten, nee, we gingen voor de profaanpak! Entreeticket, een officieel uur, een donkere zaal en vooral: popcorn! Dankzij lieve tia Ursula was dat laatste meer als ok! Het was wat organiseren, maar uiteindelijk kregen we de 33 kinderen van de hogar in de salon, met ieder hun zakje popcorn in de handen. De film? Alpha y Omega. Kende hem zelf ook niet, maar het was wel een toffe film.



Donderdag: Alicia en el País de las Maravillas (cluedo)
Ook weer een basisspel in België, maar niet in Chili. Dus weeral een compleet nieuws iets. De aandacht was alleszins aanwezig, de energie ook.

Hoe leg je oorlogje uit? Doe het zelf!
 Dit was oorlog! Zalig!
 Estafette met knikkers!


Ik denk dat dit spel voor mij persoonlijk het hoogtepunt van de week was. Iedereen deed mee, iedereen amuseerde zich, inclusief ik.Vooral het spel oorlogje was grappig om te zien. De meest basisspelen zijn hier nieuwe spelen, wat het dus eigenlijk gemakkelijk maakt om een spel in elkaar te steken. Het moeilijke gedeelte blijft ze entertainen, maar zelfs dat is gelukt. Ik noem mijzelf met trots een hoofdanimator!

Vrijdag: een rustigere dag
Gisteren had ik oorspronkelijk een actieve activiteit voorzien, maar de regen kwam daar tussen en dus moesten we een andere activiteit verzinnen. De kinderen waren wat moe, dus besloten we om gewoon een film op te zetten. De beslissing viel op los croods. Echt geweldig vond ik deze dag niet, maar niet alles kan een hoogtepunt zijn. 14 dagen actieve fundingen organiseren heeft zelfs zijn effect op het energieniveau van kinderen, dat merk je!

Zaterdag en zondag: rust... voor mij...
Na een maand speelpleinwerking, na 10 dagen op cm-kamp te gaan, het eerste wat een monitor dan doet? Zijn bed inkruipen en eens goed uitslapen, want hij/zij kan het gebruiken. Deze twee weken waren enorm tof, maar ook vermoeiend. Een groep van ongeveer 40 kinderen entertainen op jezelf is een enorme taak, dat weet iedereen. Dus op dit moment is mijn energieniveau bijzonder laag moet ik zeggen.

Dus we gaan dit weekend nemen om eens te ontspannen. Hoe doen we dit? We gaan wafels bakken. Alweer hoor ik je zeggen? Beloftes moeten voldaan worden. Herinner je het spel één tegen allen van vorige week? De kinderen slaagden erin om alle opdrachten te voltooien. De deal was: als de kids winnen, bak ik wafels voor de hele hogar. Samen met casita Limburgo ga ik daar na de lunch aan beginnen. Een heel karwei, maar bakken doen we supergraag, dus dat komt dik in orde!


maandag 22 juli 2013

Jouw schema? Welk schema?

Wintervakantie en een activiteitenschema samengevat in kernwoorden? Veel energie, geregel, vermoeidheid, voldoening. Dat is mijn conclusie na 1 week vakantie. Laten we alles per dag overlopen.

Maandag: Just dance!
De kinderen dansen graag, van dat standpunt ben ik uitgegaan bij deze eerste activiteit: ik had een Just Dance in elkaar gestoken. Dat is zoiets als karaoke, maar dan met dansen. Youtube kan op veel momenten wel handig zijn. De activiteit was een heel geregel naar materiaal toe, maar uiteindelijk is het toch gelukt de kinderen (inclusief de jongens) 1 uur bezig te houden. Daarna waren ze allemaal moe en futloos, dus hebben we het maar afgerond. Maar een succes!



Dinsdag: El Día de El Carmen
Zonder dat ik het wist, was dit een feestdag: El Día de El Carmen. Dit hield in dat er een toneeltje werd gespeeld en dat iedere organisatie paradeerde, dus inclusief de scholen. Als je in een instelling van kinderen werkt en woont in een klein volkje, heb je vrijwel in iedere organisatie wel iemand zitten die je kent. Sommige kinderen paradeerden mee voor hun school, anderen voor de band waarin ze speelden, voor cheerleaders, voor opvang (onthaalmoeders), voor voetbalploegen, ... Kortom, ik ben tot de conclusie gekomen dat El Carmen klein is, maar toch ongelooflijk véél organisaties heeft!

Manuel, die met heel veel trots paradeerde om zijn school te vertegenwoordigen

Er werd ook een toneeltje opgevoerd, toespraken gehouden, ... 

Woensdag: adios schema...
Tia Carito had mij gevraagd om in haar huisje te blijven want zij moest naar Chillán met één van de kinderen. Op voorhand had ze mij gezegd dat ze rond 13uur wel terug zou zijn en dan zou mijn activiteit alsnog kunnen plaatsvinden. Maar dit is Chili, mensen, hier loopt nooit iets volgens plan. Tia Carito was om 18uur in de hogar terug, dus maw: adios activiteit. Die dag had ik dus niets gedaan van activiteiten.

Donderdag: één tegen allen
Officieel mijn meest geniale dag ooit hier! Iedere (hoofd)animator weet wel dat een spel één tegen allen altijd werkt, met jong en oud. De deal? Slagen zij erin de 22 opdrachten te voltooien, dan bak ik wafels voor de hele hoger volgend weekend. In de 6 maanden dat ik hier ben, heb ik nog nooit de kinderen zo actief een activiteit zien meedoen als deze! Zelfs de grootsten die anders nooit meedoen, deden nu actief mee. Kortom, een gróót succes!
                 Breng een emmer water over met een rietje                 
Schrijf de hele gang vol leuke boodschappen met krijt

 Doe 500 situps
                                                        Leg 40 haarvlechten                                                          
Verkleed een jongen als meisje

De enige maar die ik kan vermelden, is het feit dat ik dit spel alleen heb moeten regelen en geloof mij, als je ineens 50 actieve kinderen op je afkrijgt, dan is dat een hele brok. Ergens had ik gehoopt van hulp van de sociaal assistenten en de psychologe (zoals ze mij gezegd hadden), maar die hulp bleef in een kantoor zitten. Maar! Dankzij mijn geweldige vriendin Paola, die op het juiste moment kwam opdagen, is dat alsnog gelukt! Haar hulp heeft mij spel gered! Dat terwijl ze Sofia de hele tijd vasthad. Zeg nu nog dat mama's niet kunnen multitasken!

Nee, Paola is geen gothic geworden. 1 vd opdrachten was: verkleed 2 tia's als clowns. Grappig resultaat vond ik zelf.

Vrijdag: Kookdag!
Deze dag was een dag van ups en downs. De tia's hadden mij gezegd op voorhand: we helpen je, waar je ons ook nodig hebt. Met dat in het achterhoofd, startte ik mijn voorbereiding op donderdag al. Maar zelfs zo op tijd beginnen, blijkt iets wat in Chili niet altijd zoveel betekent.



In 4 huisjes 4 verschillende dingen maken, daar kruipt tijd in. Dus ik besloot 's ochtends al te beginnen met de voorbereiding (het bijeenzoeken van de ingrediënten, de recepten, het informeren van de tia's, ...). De tia's van de huisjes waren allemaal actief en zagen dit volledig zitten. Maar mijn ingrediënten ontbraken.. Deze kreeg ik pas om 14uur en toen ontbrak er nog de helft. Dus maw: de namiddag was een ware hel. Ik moest van de ene plaats naar de andere lopen, tussen de soep en de patatten ook nog tijd vinden om foto's te trekken.
Casita Sagrados Corazones en hun calzones rotos
Casita Belén en hun queque
  Casita Limburgo en hun torta de galletas
 Casita Alborada en hun churrascas

Kortom, ik was blij toen het eindelijk half 5 was en de vieruurtjes konden geserveerd worden. De directrice was blij om het resultaat, ik ook en de kinderen hebben met veel plezier gesmuld van alle lekkernijen. Dat laatste, daar draait het uiteindelijk om. 

Die avond ben ik om 21uur mijn bed ingekropen van vermoeidheid, de volgende dag uitgekropen om 11uur. Kortom, ik was blij dat het weekend voor de deur stond.

Zaterdag: Winter is in het land!
Tekeningen, spelletjes, kleurtjes, verf en een hoop energie, meer is er niet nodig om een simpele, maar toffe activiteit in elkaar te steken. Een dik uurtje heb ik de kinderen kunnen bezighouden met alles betreft het thema winter. Geëntertaind waren ze zeker, zoveel was duidelijk. Een talrijke opkomst en dat zelfs in een weekend!



Zondag: rustdag...
Deze was niet zozeer voor de kinderen, maar wel voor mij. Geloof mij, ik had het nodig. Na zo een week was ik stikop en was ik blij dat er even een moment voor skype kon gevonden worden met de mama. Ik werd geupdated, zij ook. Toch tof om telkens iets te horen van thuis. Voor een bemoeial zoals ik is dat belangrijk :) Na het gesprek een deugddoende wandeling doorheen El Carmen. Geloof mij, na 6 maanden hier blijft de cordillera een mooi uitzicht!


 Na zo een wandeling, je zou voor minder uitgeteld op de zetel gaan liggen!
Week 1 is afgesloten, vermoeiend, maar supertof. Op naar week twee! Minder dan een maand rest er mij hier nog, dus volop genieten! 

zondag 14 juli 2013

Just keep on going!

Weet je wat het gevaar van lang reizen is? Je beseft dat je gemist kan worden, dat je niet nodig bent. Je beseft dat het leven niet op stop gezet wordt enkel omdat jij er niet bij bent. Voor een bemoeial zoals ik is dat een harde realiteit, een harde levenswijsheid. Ideale remedie? Doe zoveel mogelijk dingen zodat je niet aan thuis denkt, maar in plaats daarvan geniet van je tijd hier.

Hoe hebben we dat gedaan? 

Bakken en koken! Ieder huisje smeekt om mijn cakes, wafels en chocomousse. Daar ben ik stiekem wel heel trots op. De wafels heb ik in ieder huisje apart gebakken, opdat de kinderen dit ook zelf zouden leren. Het enig huisje dat nog ontbrak was dat van de jongens. Dus zaterdag trok ik richting de jongens om ook dat probleem op te lossen! Drie uur heeft het gekost, veel spiermassa en oefening en vooral veel geduld bij het bakken, maar het resultaat mocht er wezen en de jongens waren zéér blij! Daar draait het toch allemaal om?


Grappig feit: jongens in Chili zijn redelijk machistisch aangelegd, maw: vrouwen horen thuis in de keuken en het werk wat zij doen, is helemaal niet zwaar. Daarom ben ik een queeste gestart, een queeste van ik bewijs het tegendeel. Ik moet zeggen, de jongens beginnen het te beseffen! 

De rit begon met Brian die alleen begon aan het mengsel!

Na 5 minuten werd David ingeschakeld. David hield de pot vast en Brian klopte het deeg door elkaar. 

Na nogmaals 10 minuten werd Emilio, de oudste ingeschakeld om te helpen. Drie man om 1 mengsel te maken, grappig, toch?

Een feestje houden: Vorige week zaterdagavond was er een folclorische avond in de sporthal van El Carmen. Samen met tia Yasna en de oudsten zijn we hier naartoe getrokken om eens een avond niet in de hogar te zitten, maar in plaats daarvan ons eens goed te amuseren. Voor mij kwam er het voordeel bij de traditionele dansen van Colombia en Chili te leren kennen. Want ohja, in tegenstelling tot België, zijn deze twee landen zeer traditioneel. De nationale dans van Chili is cueca en ohja, iéder kind kent die dans! Neem daar maar eens een voorbeeld aan, Belgen!



 Een leuke avond, zéker de moeite waard, maar omwille van de koude zijn we toch iets vroeger naar huis gegaan. Geloof mij mensen, Chili mag dan wel een Latijns-Amerikaans land zijn, warm is het hier niét in de winter...

Rhode en ik

Ohja, voor de mensen die het nog niet wisten: ik heb rood haar! Al 3 jaar loop ik met dat idee rond en tia Carolina heeft mij uiteindelijk overtuigd van dat gewoon te doen. Dus heb ik eerst een kleurenshampoo geprobeerd, maar deze dinsdag gaat het permanent worden. Een ander land, een ander uiterlijk, moet toch kunnen, niet? 

Plannen maken: Tia Clarita had een mij gevraagd een schema op te stellen voor de wintervakantie. De kinderen zijn de komende twee weken hier in de instelling omdat ze geen school hebben. Om hen toch bezig te houden, worden er normaal gezien door de sociaal assistent en de psychologe activiteiten georganiseerd, maar dit jaar wordt dat aan mij toevertrouwd. Een hele uitdaging, want activiteiten alleen doen is verre van evident, dat weet elke animator. Dus heb ik de hele week gewerkt aan een activiteitenschema. Wat staat er op de planning? Enkele voorbeelden:

                                    Spel: Eén tegen allen               Zelf spelen maken (twister, memory,...)                       

Spel: Ben jij een Avenger? 

 Spel: Alice in Wonderland-cluedoversie      Een dromenvanger maken   Spel/kleuren/tekenen: thema winter

Dagje cinema                                Just dance!

14 dagen vakantie, 14 activiteiten! Natuurlijk, als goede hoofdanimator, heb ik ook reserveactiviteiten voorzien voor moest het regenen! Ik denk dat ik na die twee weken, vakantie nodig heb, maar het is het allemaal waard! We gaan een vermoeiende, actieve, maar deugddoende twee weken tegemoet! Hey ho, let's go!