One ticket to dreamland, please?!

Het is weekend, we hebben de week overleefd. Ik geef toe, deze twee weken waren vermoeiender dan de voorbije 5,5 maand dat ik hier zat. Elke dag activiteiten, elke dag verwachtingen die moeten voldaan zijn, elke dag volop energie laten uitstralen. We zijn moe, maar ook enorm voldaan van deze week. Verslag 2: let's get to it!

Maandag: hacer atrapasueños/dromenvangers maken

Voor de kleintjes waren er andere activiteiten voorzien (pomponnen maken en armbandjes); enkel de grote mochten een dromenvanger maken, mede omdat dit nogal complex was en ik dacht: eigenlijk mogen ze ook wel eens iets speciaals te doen hebben, want doorheen het jaar zijn de meeste activiteiten voor de kleinsten. Op een behoorlijk frustrerend moment na, zijn de drie activiteiten heel goed verlopen. Het was een heel gegoochel om mijn 2 handen en 2 ogen te verdelen over 15 verschillende kinderen die op sommige momenten allemaal tegelijk hulp nodig hadden, maar zelfs dat is mij gelukt.

Brian, met zijn mooie dromenvanger!

Vraag mij niet hoe, maar uiteindelijk had iedereen zijn dromenvanger klaar en ik was eerlijk gezegd heel trots op het resultaat! Kinderen/jongeren blijven mij verbazen van de dingen die ze kunnen doen, zoveel is zeker.

Dinsdag: Laddercompetitie
Elke animator weet dat dit ook een basisspel is in België, máár ik zit aan de andere kant van de wereld en hier is zoiets compleet nieuw. Resultaat? Je krijgt meer als 35 actieve kids naast u die niet eens het einde van de uitleg kunnen horen omdat ze te snel willen beginnen.

  Ze waren begonnen en de eerste minuten liep het héél goed. Tot ik ineens tot de conclusie kwam dat die kinderen ook heel vaak zouden afkomen met: ik heb gewonnen van die. Ik dacht dat ik zot werd, zoveel kinderen die tegelijk tegen mij aan het praten waren, echt zot... Aanschouw het grote nadeel van de enige animator te zijn hier... Maar Pamela schoot mij ter hulp en we hebben het alsnog met succes gehaald.

Ik heb vorige week al een keer vermeld bij het spel één tegen allen dat ik zelfs de oudsten actief kreeg. Daarvan hebben we te dinsdag de sequel gezien! Wie won? Noé, één van de oudste jongens in huisje Alborada.

Ik vond het subliem dat de kinderen bij zo een simpel spel zo actief wilden meedoen. Ze vonden het geweldig en dat was te merken! I loved it!

Woensdag: Cine!
Niet zomaar een film opzetten, nee, we gingen voor de profaanpak! Entreeticket, een officieel uur, een donkere zaal en vooral: popcorn! Dankzij lieve tia Ursula was dat laatste meer als ok! Het was wat organiseren, maar uiteindelijk kregen we de 33 kinderen van de hogar in de salon, met ieder hun zakje popcorn in de handen. De film? Alpha y Omega. Kende hem zelf ook niet, maar het was wel een toffe film.

Donderdag: Alicia en el País de las Maravillas (cluedo)
Ook weer een basisspel in België, maar niet in Chili. Dus weeral een compleet nieuws iets. De aandacht was alleszins aanwezig, de energie ook.

Hoe leg je oorlogje uit? Doe het zelf!

 Dit was oorlog! Zalig!

 Estafette met knikkers!

Ik denk dat dit spel voor mij persoonlijk het hoogtepunt van de week was. Iedereen deed mee, iedereen amuseerde zich, inclusief ik.Vooral het spel oorlogje was grappig om te zien. De meest basisspelen zijn hier nieuwe spelen, wat het dus eigenlijk gemakkelijk maakt om een spel in elkaar te steken. Het moeilijke gedeelte blijft ze entertainen, maar zelfs dat is gelukt. Ik noem mijzelf met trots een hoofdanimator!

Vrijdag: een rustigere dag
Gisteren had ik oorspronkelijk een actieve activiteit voorzien, maar de regen kwam daar tussen en dus moesten we een andere activiteit verzinnen. De kinderen waren wat moe, dus besloten we om gewoon een film op te zetten. De beslissing viel op los croods. Echt geweldig vond ik deze dag niet, maar niet alles kan een hoogtepunt zijn. 14 dagen actieve fundingen organiseren heeft zelfs zijn effect op het energieniveau van kinderen, dat merk je!

Zaterdag en zondag: rust... voor mij...
Na een maand speelpleinwerking, na 10 dagen op cm-kamp te gaan, het eerste wat een monitor dan doet? Zijn bed inkruipen en eens goed uitslapen, want hij/zij kan het gebruiken. Deze twee weken waren enorm tof, maar ook vermoeiend. Een groep van ongeveer 40 kinderen entertainen op jezelf is een enorme taak, dat weet iedereen. Dus op dit moment is mijn energieniveau bijzonder laag moet ik zeggen.

Dus we gaan dit weekend nemen om eens te ontspannen. Hoe doen we dit? We gaan wafels bakken. Alweer hoor ik je zeggen? Beloftes moeten voldaan worden. Herinner je het spel één tegen allen van vorige week? De kinderen slaagden erin om alle opdrachten te voltooien. De deal was: als de kids winnen, bak ik wafels voor de hele hogar. Samen met casita Limburgo ga ik daar na de lunch aan beginnen. Een heel karwei, maar bakken doen we supergraag, dus dat komt dik in orde!