Waar het bij mij een normale wereld is, is het voor mama een wereld die geheel tegengesteld is aan de wereld die wij kennen. Dus ik heb vandaag een poging gedaan om enkele foto's te nemen van hoe de Peruaanse wereld eruit ziet!
Veel uitleg geven heeft weinig zin, de beelden spreken voor zich. Laten we eerste beginnen met een introductie tot de plaatselijke markt. Deze vind je overal terug in Peru, dus ook waar ik woon. Een harde realiteit voor iemand die uit de westerse wereld komt...
The Voodoo-part: een heksenmarkt in het midden van een gewone markt. Wondermiddeltjes voor alle menselijke kwaaltjes! Je moet er maar in geloven! Het positieve? De heerlijke geur van wierook komt je spontaan tegemoet!
De fruitsectie: deze keer netjes opgestapeld. Geef toe, het ziét er toch ongelooflijk lekker uit (en dat is het ook!) De meerderheid van de fruitsoorten kennen we niet in België, des te meer reden om ze te ontdekken. Mijn absolute favoriet tot nu toe? De granadilla! Deze ziet er bijzonder raar uit als je ze opendoet, maar zooo lekker. In Piura eet ik er minimum 5 per dag! Oh ja, verse vruchtensappen is ook iets wat ze bijna op iedere straathoek verkopen. Superlekker en (schijnbaar) gezond (de hoeveelheden suikers dit ze daarin smijten, ongelooflijk...)
Een zakje rijst koken, niet iets wat je doet in LA. Alle 'losse' producten worden geleverd in grote zakken van ongeveer 50 kilogram. Je zegt tegen de verkoper hoeveel kilo je wilt en hij schept dit uit de grote zak in een klein zakje. De meerderheid zijn bovendien producten die we in België basically niet gebruiken: bonen, linzen, quinoa, ...
I introduce to you: the magic world of choclo oftewel maïs. Maïs is hier niet enkel voor de koeien, maar vooral voor de mensen. Er zijn veel bereidingswijzen hiervoor, onder andere de manier waarop deze vrouw de choclo bereidt. Ze maalt deze maïs tot een soort van pulp. Na het toevoegen van andere ingrediënten, hult ze deze massa in de maïsbladeren Dan stoomt ze dit geheel. Resultaat? Een superlekker, typisch Peruaans gerecht!
Chicha morada oftewel paarse maïs. Met deze maïs wordt een typisch Peruaans drankje gemaakt, chicha morada. Eens in Peru moét je dit gedronken hebben. Als ik-wil-de-Peruaanse-cultuur-leren-kennen-diehard, heb ik dit natuurlijk al geprobeerd: not my thing... Toch liever de gewone vruchtensapjes....
Bienvenido a la sección de verduras/Welkom in de groentesectie. Ook hiervan kennen we de helft niet eens: allerlei types van pepers, aardappelen, groenten die ik niet eens kan benoemen in het Nederlands. Echt een geweldige ervaring. Het enige wat nog ontbreekt is de groenten leren kennen, want ook dat staat nog op mijn boodschappenlijstje!
Op de komende foto zie je rechts een geelachtig ding, dat is de plaatselijke chips genaamt chifle. Chifle is een chips die gemaakt is van banaan. Yeah, banaan! Dit is niet de banaan die wij in België kennen, maar een specifiek type van banaan. Deze wordt gefrituurd, beetje zout erbij en listo! Heerlijk om te eten en toch niet zo ongezond!
Wist je trouwens dat er hier meer als 4 verschillende types van banaan bestaan?
Nu overgaan tot het iets minder hygiënische gedeelte van de markt: het vlees en de vis. Dit is geen photoshop mensen, dit is real life. Het vlees en de vis wordt zo uitgestald, zonder ijs, zonder frigo's, zo gewoon op de toonbank in een markt waar het meer als 25° is. Ongezond? Jup! Onhygiënisch? Jup! Eten we dit vlees? Jup! We moeten ons aanpassen aan de cultuur en op mijn werk serveren ze dit type van vlees en vis. Go with the flow zeggen ze dan!
Hopelijk is het nu wel door dat de markt er bijlange niet uitziet zoals bij ons in België. Hygiëne is een abstract begrip hier in Peru, maar ervan doodgaan is zeker niet het geval. Iedereen eet dit eten hier en ik ben daar dus geen uitzondering op. Denk er niet teveel bij na, dat is mijn tactiek en die werkt tot nu toe. Het draagt bij tot de charme van dit land. Een aparte wereld, een compleet andere wereld, maar daarom niet minder mooi!
Wat is het prachtig dit allemaal terug te zien. De goesting komt terug naar al dat lekker vers fruit. Heerlijk is dat ginder allemaal te kunnen eten en heel lekker fruitsap ook hier is er wel fruit van ginder maar lang niet zo lekker de afstand is ook heel groot dat kost toch aan smaak en versheid. Heerlijk voor je dit allemaal te kunnen delen met je mama. Een mama die heel trots is op haar dochter en dat is zeer zeker terecht wij zijn zelfs trots op jou en wij zijn je heel dankbaar voor alles dat je doet en gedaan hebt voor de kinderen van Chili en Peru. Hartelijk dank van tio Erich en tia Roos. Geniet samen met je mama.
BeantwoordenVerwijderen