woensdag 25 december 2013

Not to be there, but still be there!

Hola partypeople!

Kerstmis is officieel afgelopen! Niet dat we er echt iets aan gehad hebben, maar toch. Het is en blijft toch een iets of wat specialere dag dan eender welke andere woensdag. Hoe heb ik dit gevierd? Belgium and Peru in the mix!

In Peru hebben ze gewoontes, gewoontes die compleet verschillen met onze Belgische. Zo wordt Kerstmis hier gevierd de 24ste en niet de 25ste. Toch ben ik die 24ste begonnen met een rasechte, iets wat oudere Belgische gewoonte en dat is het gegeven van de middernachtmis. Je kan moeilijk anders in een land als Peru waar zo goed als iedereen katholiek is en naar de mis gaat. Samen met de andere vrijwilligers was ik uitgenodigd op een mis op het platteland. De mis op zich was vrij normaal (zingende en dansende kinderen, wierook, ...). Wat ik wel niet zag aankomen, was het gemeenschappelijk doopmoment. Op het einde van de mis verzamelden alle in het wit geklede baby'tjes zich achteraan de kerk om gedoopt te worden, in groep. Een heel raar begrip, maar hier in Peru is alles mogelijk! Hetgene wat mij algemeen vooral opviel, was de hoeveelheid zwangere vrouwen en/of vrouwen met baby's. Ik geloof dat er meer kinderen rondliepen dan volwassenen, ongelooflijk!

Mijn gezelschap (de Duitse homies!)

Het doopmoment!

Na de mis zijn we dan teruggekeerd met de pick-uptruck richting centrum Piura, want geef toe, eindelijk tijd voor eten! Het was ondertussen al ongeveer 22.30. Gezellig gekookt! Ik had mijn beste Peruaanse/Belgische kookkunsten bovengehaald en eend klaargemaakt. Dat is dé kerstschotel hier in Peru! Iédereen eet eend bij Kerstmis, dus wie ben ik om achter te blijven op die traditie? Na deze overheerlijke maaltijd zijn we dan nog met enkele vrienden uitgeweest. Dat is hier een andere traditie (blijkbaar): eerst vier je Kerstmis met het gezin en daarna ga je biertjes drinken met de vrienden! Toch sociale mensen, die Peruanen! 

Vandaag is het kerstdag en ik kan niet echt zeggen dat ik iets productief gedaan heb, ook weer volgens de Peruaanse traditie: de 25ste dient om je kater te verwerken en om aan enkele mensen een vrolijke kerst te wensen, maar de échte festiviteiten zijn al achter de rug. In mijn geval bestond de dag uit slapen, mijn was doen, de kamer poetsen, beetje chatten en skypen en film kijken. Dus basically, een normale dag!

Oh ja, weet je wat hét grappigste moment vandaag was? Mama had gisteren op kerstavond foto's getrokken van het gezin en toen ik deze aan het bekijken was op dropbox kwam ik tot de conclusie dat ik toch meer present was dan ik gedacht had: een zus die mijn armband showde en een mama die met mijn hakken ging lopen (letterlijk!) Wat heb ik toch een goede smaak zou je zeggen :) Dus ergens ben ik dan toch in de Middenstraat en bij het feestje geweest! Btw: hoe hip ziet mijn metekindje er wel niet uit? Apetrots ben ik op deze held!


Next element on the agenda? The arrival of Michèle on friday! Looking forward to that! 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten