Als je in België met iemand afspreekt, dan verwacht je dat die persoon op tijd is. Is hij 5 minuten te laat, ok, doenbaar. 10 minuten, je stuurt toch snel even een sms. Hier moet je een gemiddelde van 15 minuten nemen standaard dat een Chileen te laat is. Voor mij was dat deze ochtend een goede twee uren dat de Chilenen mij hebben laten wachten. Het zat namelijk zo:
Gisteren ben ik op het gemak vertrokken in Santiago de Chile. Ruim op tijd vertrokken naar de terminal (op aanraden van dierbare Michèle), kwam ik om half 11 aan voor een bus van half 12. Ik dacht, het is nacht, welke oén neemt nu toch de bus... Awel, blijkbaar alle Chilenen! Een perron vol van mensen die denken dat het woord 'permiso' wilt zeggen dat ze u met valies en al omver mogen gooien. Daar komt dan nog bij dat er niémand een exact perron kan aangeven vanwaar de bus vertrekt: tussen anden 30 en 36. Combineer dat met een mensenmassa, een zware valies en vermoeidheid en je hebt een slécht humeur!
Positief element was wel de chauffeur. Ik had duidelijk aangegeven dat ik een groentje was en dus niét wists hoe El Carmen eruit zag. Supervriendelijk als hij was, heeft hij op zijn minst 5x gezegd, nog een half uur, nog 20 minuten, ... voor we er zijn en zelfs toen we er waren is hij speciaal komen zeggen: we zijn er! Toch lief, die Chilenen (soms toch...)
Maar... we zijn wel veilig en wel aangekomen in El Carmen. Er was op voorhand duidelijk gezegd dat ik om half 7/7uur aankwam, maar natuurlijk... geen enkele Chileen te bekennen. Twee uur heb ik in het totaal gewacht tot er iemand de verlossende woorden zei: ik kom de deur opendoen. Puur van frustratie en vermoeidheid was ik al halverwege naar huis. Typische Belgische opgefoktheid zeker?
Maar we hebben ondertussen kennisgemaakt met één van de huisjes (dat van tía Ursula) en ik heb nog wel het gevoel dat het goed komt. De kinderen van dit huisje zijn allemaal superspontaan met hun kusjes en waren mij zelfs al aan het plagen.
Life is what happens when you are making other plans: de komende 6 maanden maken we geen plannen, maar geven we ons opnieuw volledig!
Michèle, je bent een zeer moeilijke meid om tegen op te kunnen boksen want iédereen heeft je hier supergraag, maar doe mijn best om de Belgische status supersubliem hoog te houden! Bring it on!
Proficiat met je trip naar El Carmen. Het zal je wel lukken om daar te wennen aan de mensen het zijn allemaal heel lieve tias en heel lieve kinderen. Stefan is er om je weg wijs te maken en doordat je heel goed Spaans kunt zal dat zeker geen probleem zijn. Maak er een deugddoend verblijf van zowel voor jezelf als voor het tehuis. Roos
BeantwoordenVerwijderen