Dat is de eerste reactie die in mij opkwam toen ik gisteren in Zaventem afscheid nam van mijn gezin. Ik vertrok en liet alles achter in het verre België, zogezegd klaar voor groot avontuur. Maar het afscheid viel zwaar, dat geef ik eerlijk toe. Ik laat niet enkel vrienden, familie en een gezin (in uitbreiding!) achter, maar ook een leven waarvan ik hoop dat als ik terugkeer in 2014, dat dat helemaal anders eruit gaat zien. We gaan dus voor een complete make-over van mijn leven! Maar dat is natuurlijk simpeler gezegd dan gedaan... Maar als een reis naar de andere kant van de wereld nog niet voor deze verandering kan zorgen, dan weet ik het helemaal al niet meer.
Ik ben een tweetal uurtjes geleden geland in Santiago de Chile en ik moet zeggen, de vlucht viel goed mee (hoewel hetgene wat Iberia koffie noemt, nog slechter is dan Carapils van de Aldi) Vooral het einde is iets wat ik niet snel zal vergeten. Voor de niet-geografisch aangelegde mensen onder ons: je moet over het Andesgebergte vliegen voor je in Santiago de Chile aankomt en je landt ook tussen 2 heuvels ; dus maw: de laatste 2 uren kijk je uit op de ene heuvel/berg na de andere, kleine, grote, met en zonder sneeuw, ... De foto's volgen nog, maar ronduit prachtig!
De formaliteiten gingen allemaal goed (inclusief een kruisverhoor bij de douane). De bagage was een ware hel... Één trekrugzak, ok, maar 3 rugzakken waarvan de inhoud welgeteld de helft van mijn gewicht is én dat in temperaturen boven de 30°, dat is doodgaan... Maar voorlopige eindbestemming is bereikt en we maken er een rustige dag van!
Dan nu: op naar de ontdekking van het plaatselijke frisse bier (aangeraden door een Spanjaard (die zichzelf mijn vriend al noemt na 5 min)!
Leuk te lezen dat de reis goed verlopen is. Geniet van de andere kant van de wereld en geef iedereen in El Carmen een dikke knuffel van tio Erich en tia Roos uit Bellegem België en tevens aan tio Stefan. Van Roos
BeantwoordenVerwijderen