Buiten het feit dat de vrouwelijke versie ook tegen de vrouwen kan geschreeuwd worden, betekent 'que rico' 'hoe lekker'.
Deze week verjaarden twee tías: Tía Paola en Tía Paulina (2 zussen). Ter ere van hun verjaardag en vooral omdat zij twee momenteel de grootste schatten zijn want ze doen mij het meest thuisvoelen, had ik gevraagd of het een goed idee was om met elk huisje een Belgisch gebak te maken. De directrice vond dit een uitstekend idee. Taak van donderdag en vrijdag? Bakken!
Tia Paulina (links) en tia Paola (rechts),
Sofía tussen de benen van Tía Paulina
Nette aan de linkerkant (dochter van Paulina, Belgische naam! ^^)
Wat? In mijn huisje brownies, petit beurretaart, gateau met chocomousse en chocomousse. Zoooo lekker!
Voorbereidingen? Alle ingrediënten vinden is een uitdaging geweest. Zo kennen ze hier bijvoorbeeld het verschil tussen bakboter en smeerboter niet. Ook het gedeelte van 'zelfrijzend' bloem is een mysterie. Maar uiteindelijk alles gevonden.
Eerste veldslag was mijn huisje en de brownies. De veldslag was op zich niet het maken van de brownies, wel Estrella die meer gebak op mij smeerde dan in de bakvorm...
Tot hier toe gaat nog alles goed:
Hier liep het mis ^^
Het koken in het andere huisje ging er een stuk rustiger aan toe. Tío Stefan hielp ons met het maken van de chocomousse. De kinderen gaven zichzelf helemaal in het opkloppen van het eiwit (machine? Nop!), het mengen van het deeg,... Kortom, ze vonden het geweldig. Vooral het gedeelte van de pannen en kloppers aflekken vonden ze subliem!
Tío Stefan, Veronica en Maria druk in de weer : Anna-Maria, Martin en moi:
Rhode & Martin, plaatselijke vaatwasmachines!
Heel deze 2-daagse gebeurtenis is uitgedraaid op een groot feest voor iedereen. Estrella had zelfs speciaal versieringen gemaakt en samen met Macarena hadden we de ballonnen opgehangen. In laatste instantie zorgde Tía Olga nog voor een paar leuke tafellakens, ik voor de presentatie van de gerechten en klaar was kees!
We zouden geen goede Belgen zijn moesten Tío Stefan en ik niet duidelijk zeggen hoe ze dit doen in België, de foto toont dit dan ook duidelijk fysiek aan hoé we dit deden!
Ik laat hier al mijn werk liggen om jou blog te kunnen lezen. Het is een echt plezier te zien en te lezen hoe jij dat daar doet. Prachtig er zijn geen woorden genoeg om het te zeggen. Proficiat aan jullie ginder om zo een leuk feest te maken voor de jarige tias. Samen met de kinderen zo kunnen leven wat zal dat hen deugd doen. Nogmaals een dankjewel vanuit België.
BeantwoordenVerwijderenHoi Ingeborg, je blog is echt mooi om te volgen en we zien dat je daar al behoorlijk ingeburgerd zijt. Doe zo verder, we volgen je blog regelmatig. Onze 'gorriones' zullen ook heel content zijn met jouw komst binnen een klein half jaar. Groetjes van Marita en Yvo
BeantwoordenVerwijderenHallo Ingeborg,
BeantwoordenVerwijderenecht een hele toffe blog, je waant je zo terug in chili en je schrijfstijl en foto's zijn heel leuk! Zo ben ik weer een beetje mee in het tehuis, ik wist namelijk niet dat poala en paulina intussen tia en mama geworden zijn! Ik leerde ze kennen toen ze in het huisje Oprey verbleven en een 13 jaar waren, het waren toen al heel sympathieke meisjes, paola wat braver en verlegen, paulina wat ondeugender en heel sociaal! Doe hen zeker vele groetjes van sissi mottart (achternichtje van de madre) en voor jou een heel fijn verblijf!
Groetjes aan iedereen!